???? ???

مراجعه کنندگان به بنیاد ازدواج نیازمند خدمات مشاوره ای در زمینه های مختلفی هستند که از سوی کارشناسان ارایه می شود. با 3تن از این کارشناسان در مورد نوع کار، نحوه برخورد با افراد مراجعه کننده و نیز نوع غالب مسایل و مشکلات این افراد به گفت و گو نشسته ایم.

فاطمه قلمبر، کارشناس رشته مدیریت، 53 ساله و پر انرژی کارش را با علاقه و جدیت دنبال می کند. او که به صورت افتخاری با بنیاد همکاری می کند، وظیفه اش قلمبر در بنیاد، مشاوره قبل از ازدواج و حل اختلافات بین طرفین است.

بهتر است از زبان خودش بشنویم؛ تجربه زیادی در کارم دارم، با یک جلسه صحبت و از نظر گذراندن رفتار و گفتار طرف مقابل می توانم پی به شخصیت او ببرم و البته احساس من اشتباه نمی کند. افراد زیادی را به سرانجام ازدواج رسانده ام و خوشبختانه هیچ کدام از آنها به شکست و جدایی نینجامیده است. در بنیاد، مسیولیت بانوان و مشاوره قبل از ازدواج خانم ها را به عهده دارم.

به گفته مسیولان بنیاد ازدواج، یکی از کمبودهایی که در کل جامعه احساس می شود، آموزش زناشویی است، البته طرح هایی به بنیاد و دولت ارایه شده است، ولی بدون کمک رسانه ها نمی توان به هدف رسید. بنیاد از نظر مالی جهت پیشبرد اهداف خود کمبودهایی دارد که به نظر من باید از سوی ارگان ها و سازمان هایی همچون شهرداری، وزارت کشور و... مورد حمایت قرار گیرد.

ما به نام بنیاد از دولت انتظار کمک مالی نداریم ولی جهت تحکیم خانواده شدیداً نیازمند حمایت دولت هستیم. قلمبر می گوید از جمله طرح هایی که من دارم، راه اندازی تورهای یک روزه برای متاهلین و مجردین عضو بنیاد است و یقین دارم که این طرح ما را در جهت رسیدن به هدف که بالا بردن ازدواج های موفق است، یاری می رساند و اطمینان دارم که اعضا از آن استقبال می کنند.

ولی از سوی دیگر مدیرعامل بنیاد نظری غیر از این دارد و با در نظر گرفتن شرایط خاص حاکم بر جامعه و وجود ضوابط و محدودیت های اماکن، توسعه جلسات داخل بنیاد را پیشنهاد می کند.

پس از این خانم مشاور به سراغ مکبری، یکی دیگر از کارشناسان مرد بنیاد رفتم. نظر مکبری را در مورد شرایط گزینش افراد مراجعه کننده پرسیدم؛ پسر می بایست 2 تا 7 سال بزرگتر از دختر باشد و این در مورد افراد مجردی که تابه حال ازدواج نکرده اند صدق می کند، اما در مورد افرادی که در سنین بالا قصد ازدواج دارند و یا قبلاً ازدواج کرده اند 10-5 سال فاصله سنی لازم است.

ما قبلاً از هر موردی که برای ازدواج می آمدند ثبت نام می کردیم ولی از پایان سال 86، کار گزینش خود را آغاز و از همان هنگام ثبت نام افراد را از فیلتر گذرانده و از کسانی که از نظر بنیاد شایسته تشکیل زندگی نباشند ثبت نام به عمل نمی آوریم.

در مورد رسیدگی به پرونده های افراد مراجعه کننده برای ازدواج قلمبر می گوید: پرونده ها بعد از بررسی از سوی کارشناسان به من عودت داده می شود، بعد از مطالعه ای دقیق روی پرونده مورد نظر و صحبت حضوری با صاحب پرونده، نظر نهایی را به صراحت ابراز می کنم. معیارهای ما در تطابق پرونده ها بر حسب شرایط سنی، تحصیلات، شغل، درآمد، مسکن و... است. بعضی از پرونده ها که در کارشناسی اولیه تایید شده اند، در این مرحله ممکن است برگردانده شوند.

در این مورد به نظر مکبری 50درصد گزینش افراد هم شأن توسط بنیاد انجام می شود و اما در ارتباط با شناخت طرف مقابل این وظیفه بر عهده افراد و خانواده های آنان است. گزینش افراد از سوی بنیاد بر حسب سن، تحصیلات، شغل و درآمد طرفین، نوع مسکن، اجرای فرایض دینی، سالم بودن از احتمال آلودگی به هر نوع مواد مخدر، عفاف و پوشش، سابقه ازدواج، شرایط جسمانی و... (که در پرسشنامه از طرفین درخواست می شود) صورت می گیرد.

این در شرایطی است که افرادی که از اسفند ماه سال 86 تا پایان اردیبهشت امسال از سوی بنیاد ازدواج اقدام به خواستگاری کرده اند و نظر موافق خود را برای مواجهه حضوری ابراز داشته اند، 240 نفر هستند. 2 کارشناس در ارتباط با همکاری مشاورین و متخصصان بیرون از بنیاد جهت کمک فکری به افراد و افزایش شناخت آنان هم نظر و هم سو هستند.

مکبری می گوید: بنیاد از همکاری چنین افراد اهل فنی، استقبال می کند. خصوصا که کار آنان در جهت رضای خدا بوده و به طور رایگان همکاری می کنند. ارجاع افراد دارای مشکلات حاد که بنیاد توان و نیروی کافی برای حل آنها ندارد، به این قبیل متخصصان، می تواند بخش مهمی از مشکلات بنیاد در این زمینه را حل کند.

● مشاوره پیش از آشنایی

توسلی، کارشناس علوم تربیتی و آموزش خانواده یکی دیگر از کارشناسان بنیاد است. از او با توجه به حوزه تخصصی اش در مورد بیشترین اضطراب ها و نگرانی های افرادی که ازدواجشان به تأخیر افتاده، سؤال می کنم. او می گوید: اضطراب ها در سنین بالا شدید نیست. اکثر کسانی که مراجعه می کنند ریلکس هستند. نگرانی جزیی آنان در انتخاب همسر است، در اینکه هم شأنشان باشد. می پرسم: این نگرانی در مورد خانم ها بیشتر است یا آقایان؟ می گوید: البته در مورد خانم ها بیشتر است.

▪ برطرف نشدن نیازهای غریزی، چه صدماتی به سلامتی روحی- روانی و جسمی این گونه افراد وارد می کند؟

ـ بستگی به اعتقادات و نوع نگرش افرادی دارد که به اینجا مراجعه می کنند. اگر دید ماورای طبیعی و معنوی آنها بالا باشد، غرایز خود را می توانند مهار کنند.

▪ آیا چنین افرادی ممکن است برای نجات از این وضعیت به سیگار و یا مواد مخدر پناه ببرند؟

ـ دیده شده است. من طرفدار تحقیقم. اگر شخص عزت نفس، خودباوری، اعتماد به نفس و درک صحیح و واقعی از جامعه و والدین، به صورت نظری و عملی داشته باشد، کمتر به مواد مخدر روی می آورد و کمتر دچار بیماری روحی می شود. اما این قبیل مشکلات نیز می تواند به وجود بیابد و مواردی نیز دیده شده است.

ی فکر می کنید تجرد و تنهایی این افراد تهدیدی برای خانواده و جامعه است؟

ـ بله. از این لحاظ که ممکن است احساس سرخوردگی و پوچی و بیهودگی در خود داشته باشند، احتمالاً باعث درگیری و نزاع های خانوادگی می شوند. اگر اوقات فراغت و تنهایی را خانواده ها نتوانند کامل کنند، برای هر دو- خانواده و جامعه - تهدید به حساب می آیند.

▪ تاثیر تجرد در سایر ابعاد زندگی این افراد چیست؟ مثلا رضایت شغلی این قبیل افراد چگونه است؟

ـ این افراد اغلب کار خود را به نحو مطلوب و عالی نمی توانند انجام دهند و این هم برای جامعه و هم برای خانواده یک تهدید است. این افراد باید با توجه به شرایط امروز و میزان درآمد خود از خواسته های اقتصادی شان چشم پوشی کنند.

▪ محدودیت ها و نگرانی های شغلی این افراد بیشتر چیست؟

ـ بستگی به نگرش و توقعات غیرمنطقی خانواده، اطرافیان و دوستان دارد. خانواده ها توقع زیادی از فرزندان خود دارند و این باعث سرخوردگی آنان می شود و به دنبال آن احساس پوچی، بیهودگی و ناامنی به آنان دست می دهد.

▪ دختر مجردی که تا به حال ازدواج نکرده آیا ازدواج موقت می تواند روشی سالم برای پایداری زندگی او باشد؟ و رواج آن را به صلاح جامعه می دانید ؟

ـ به نگرش خانواده و ساز و کارهای جامعه بستگی دارد. ما بر این عقیده ایم که اگر دست اندرکاران جامعه با به کارگیری شیوه ها و روش های بسیار دقیق و کارشناسی شده عمل کنند، می تواند برای جامعه مؤثر و مفید باشد.

▪ دولت چگونه می تواند پیامدهای سوء این مسیله را کنترل کند؟

ـ در این امر تیم پزشکی، سازمان ثبت احوال و کارشناسان تماماً باید درگیر شوند تا کار قانونمند شود. اگر در جامعه این مسیله با توجه به روال قانونی شکل بگیرد می تواند بسیاری از نگرانی ها و مشکلات روحی و اخلاقی جوانان را کاهش دهد. آمار مجردین بالاست. با پنهان کاری و انکار این واقعیت نمی توان مشکل را حل کرد. این موضوع بسته به نوع نگرش جامعه و خصوصیات اخلاقی و دینی، نگرانی ایجاد می کند.